Waarnemen en puzzelen

Afgelopen week ging dan eindelijk de vakopleiding haptotherapie van start. De eerste module stond geheel in het teken van waarnemen.

Een feest voor een hoogevoelig persoon zoals ik. Want er is zo vreselijk veel te ontdekken en waar te nemen. Het is net puzzelen. Puzzelstukjes houding, beweging en stem zijn enkele voorbeelden die in de puzzel van de mens voorkomen. Het was mooi om in de groep van zo’n 25 man/vrouw de verschillen te ervaren in voorkeuren, patronen en inkleuringen met betrekking tot waarnemen en puzzelen;-)

Met welke stukjes ben je geneigd te beginnen? Ligt je focus op het gehele plaatje, of begin je in een hoek? Of eerst met de kantstukjes. Begin je bij jezelf of bij de ander. Wat neem je waar van jezelf en van de ander… We hebben er flink op los geëxperimenteerd.

Mijn grootste ontdekking was op het gebied van stem. Mijn stem-kapstokje heeft sinds deze dagen meer haakjes gekregen. Waar ik bij mijn andere zintuigen (tast, reuk, zien en proeven) een heel spectrum waarneem met veel nuances, zo blijk ik bij het auditieve kanaal nog een ontdekkingsreis te kunnen maken en een nieuwe woordenschat te kunnen ontwikkelen. Mooie kansen dus weer!

Het was ook vermoeiend, veel indrukken, veel mensen, heel veel wisselingen en voor mij weinig structuur in de dag. Wat ben ik dan blij dat ik geleerd heb wat voor mij werkt om al deze informatie weer te kunnen kanaliseren zodat mijn systeem niet ontploft. Want zo voelt het wel voor mij. Langzaam raak ik vol, het is alsof ik een waterkoker ben die langzaam gevuld wordt en langzaam op temperatuur komt. Twee jaar geleden kon ik die opbouw nog niet zo signaleren. Dan voelde ik alleen de “klik” van het afslaan van de waterkoker nadat het kookpunt was bereikt.

Nu sta ik het mezelf toe om in de pauze ook even alleen te zijn, met een boekje, of om wat te schrijven. Ik plan na de dagen rustmomenten in en ik beweeg tijdens de lesdagen even regelmatig en zorg dat ik in de buitenlucht kom. Zo merk ik bijvoorbeeld de opgebouwde spierspanning op. Dat is bij mij een belangrijk signaal.  En zo kan ik die ook weer positief beïnvloeden.

Wanneer ik kijk naar mijn manier van waarnemen dan gaat het waarnemen van de ander en mezelf bij mij altijd hand in hand, vrijwel gelijktijdig. Voelen is altijd een onderdeel van mijn waarnemen. Hoe lastig ik het vind om dat uit te leggen werd me ook duidelijk deze dagen. Op de vraag van een medecursist “Hoe doe je dat? Is er iemand die dat hier doet?” stak ik voorzichtig mijn hand op. Het voelt voor mij alsof mijn ‘tuner’ een breed bereik heeft en daardoor meerdere kanalen tegelijk gebruikt. Ik moet eerder moeite doen om de kanalen af te sluiten of om af te stemmen op 1 kanaal tegelijk. Veel concreter lukt het me (nog) niet, het is voor mij zo gewoon om details en het geheel te zien, combinaties te maken.

En wat voelt het als thuiskomen en ultiem puzzelen bij haptonomie. Hier kan ik dus al die dingen gaan combineren en inzetten om anderen te helpen bij hun puzzeltocht. Bij persoonlijke groei en ontwikkeling. Dat ik daar nog een een mooi pad te gaan heb, met zeer kundige haptotherapeuten als voorbeeld doet mij uitkijken naar het volgende blok!